De tijd van het jaar wanneer je naar Suriname gaat is onder de Surinamers niet onbelangrijk. Want wat de meeste mensen niet weten is dat een ticket, retourtje Suriname een van de duurste tickets is die er bestaan. Je bent zo 1.100 euro of meer kwijt aan alleen een ticket met KLM. Dat kan KLM zich permitteren om dat soort woekerprijzen te vragen. Omdat ze een monopolie positie hebben wat betreft vliegen naar Suriname. Weinig tot geen concurrentie. Dus gaan de meeste Surinamers voor langere periodes. Wij vinden het zonde van ons geld om zoveel voor alleen een ticket neer te tellen en niet het maximale eruit te halen. En de tweede reden is dat de meeste Surinamers nog veel family in Suriname hebben wonen dus alleen al aan family bezoeken ben je best veel tijd kwijt. Dus combineer je luxe dingentjes doen in je vakantie met family opzoeken. Dat is een van de redenen dat wij een hele goeie family band met elkaar behouden ondanks de afstand. Je hebt natuurlijk ook technologie die ons dichter bij elkaar brengt. Zoals bellen via Facetime en je elkaar live kunt zien enz. Maar niks gaat boven elkaar in levenden lijve zien. En wij Surinamers hebben toch een iets van trouw naar elkaar, een ongeschreven regel die iedereen naleeft. Dat we elkaar blijven opzoeken. En niet wachten tot je elkaar weer ziet bij het overlijden. Want dan ben je te laat.
Ik moet eerlijk bekennen, dat nu ik wat ouder word en veel mensen om me heen als kegels zie omvallen en doodgaan, ik des te meer besef dat ik moet doen wat ik dolgraag wil en nu moet leven. Ik doe dat ook letterlijk: leven. Zo besloot ik dus nu in januari 2019, laagseizoen wat de tickets aangaat, naar Suriname op vakantie te gaan. Het is januari, veel mensen hoor ik zeggen: je bent net te laat. Ik weet wat ze daarmee bedoelen. Dat ik de topdrukte en gezelligheid en hausse aan feesten gemist heb van rond de kerst en oud- en nieuwjaar. Dat is de topic periode om er te zijn. Ik heb dat reeds vaker meegemaakt want dat moet je ECHT een keer hebben beleefd. Het is gezellig. 24 uur feest. Maar goed, dat heb ik reeds meegemaakt, dus ik weet wat het is. Dan geef ik er niet om, temeer nu in het laagseizoen de ticket maar de helft kost. Ik denk anders. Gezelligheid moet je uiteindelijk zelf maken. Ik besloot dus in januari 2019 naar Sur te gaan. De voorpret begint al bij het inpakken. Wat neem ik mee? Je mooiste zomerkleren om te gaan shinen! Eigenlijk is het een beetje oneerlijk, want je loopt er dan tiptop bij terwijl je mensen om je heen honger zie hebben. Maar dat is meer een ding van mij dat ik mij daar erg druk over kan maken. Aan de andere kant, ik kan niet het wereldprobleem oplossen. Ik ben dus met een retourtje van 1 maand nu in Suriname. Het moment van arriveren op de Surinaamse airport is al zo een beleving! Als de deur van het vliegtuig openzwaait en die warme lucht je tegemoetkomt. Dat moment is onbeschrijflijk. Wat je voelt is: heerlijk. Want wat uniek is op dat moment is dat je de zon voelt en nog eens de zon voelt. No stress. Blijdschap en vrijheid, geen zorgen. Maar dat is eigenlijk zo op elke vakantiebestemming. Even alles loslaten. Daar ben ik een held in. Loslaten en die vakantie ingaan. Ik reed op de snelweg om Paramaribo te bereiken en steeds dacht ik: ik ben thuis. Ik ben rijk eigenlijk. Ik ben twee keer thuis: in Nederland en in Suriname. Ik pak het beste van twee werelden. Ik ben er maar een paar dagen en heb al zoveel gedaan dat het lijkt alsof ik er al een maand ben. Niet te geloven. Hoe ik dat voor elkaar boks? Geen idee. Ik heb een auto van mijn zus waar ik logeer voor de hele vakantie dus ik rij overal naartoe. Naar feesten, naar family, naar terrasjes, naar vriendinnen. Ik stap overal op af. Van soul party’s tot comedyshows. Soms las ik een niks-doen-dag in, dan loop ik de hele dag in mijn slaapshirt. Niks moet en niks moet. Geen hond die daar op let. Mijn vakantie is nu al geslaagd. Word vervolgd…
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar