De politie is herkenbaar in uniform, dat is handig. Een lasser zet een helm op als hij aan de slag moet, heel verstandig. Gordon heeft een glitterpak voor op het podium en wie weet, ook thuis. Maar waarom moet ik als advocaat in de rechtszaal een toga aan? Ik ben er nog steeds niet uit. Ik word er niet slimmer door en mijn rol is toch duidelijk? Dat de rechter zich in zo’n onhandig gewaad hult snap ik: symbool van de onafhankelijkheid en onpartijdigheid. Maar ik ben juist hartstikke partijdig. En de klant hoeft, progressief als ik ben, niet tegen mij op te kijken. Bij de afdeling kantongerecht is het dragen van het zwarte gewaad (best prijzig trouwens, ik heb een tweedehandsje) niet verplicht, maar mijn confrères trekken het wel aan. Ik niet dus. Heb ik een zitting in de provincie, zeg bijvoorbeeld het kanton Dordrecht, dan vraagt de rechter nog weleens waar mijn toga is.
In Rotterdam, gaf ik laatst als antwoord. De rechter voorzag een moeizame discussie en besloot het er maar bij te laten. Een jonge vrouwelijke rechter (die zijn in de meerderheid) vond het niet willen dragen van een toga iets van de jaren zeventig. Maar dat is Abba ook, riposteerde ik, gevat als ik ben. Kennelijk was zij een fan van de geliefde Zweedse groep, ik kwam ermee weg. Bij aanvang van een kantonzitting in mijn thuishaven Rotterdam hoorde ik een mij onbekende griffier (ze worden steeds jonger, maar dat kan aan mij liggen) tegen de mij zeer bekende kantonrechter net iets te hard fluisteren: ”de advocaat heeft geen toga aan!” Hij keek er wat ontzet bij. Hoe moest dit netelige probleem opgelost worden? Waarop de kantonrechter, een zeer wijze vrouw, luidkeels door de zaal riep: ”oh, dat is meester Rhijnsburger, de laatste der Mohikanen, die mag dat!” Heb ik toch wat bereikt na al die jaren …
Ton Rhijnsburger
Advokatenkollektief Rotterdam
Website: www.akrotterdam.nl
Facebook: /advokatenkollektief
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Nav het toga verhaal van Ton Rhijnsburger;
In het corrupte Limburg van de de jaren 70 toen er nog geen betaalbare juridische bijstand voor de gewone burger was, had je een sociaal bewogen, mondige man die mensen bijstond in hun strijd tegen onrecht, de Rooie Reus genaamd. Hoewel hij geen advocaat was, was hij redelijk juridisch onderlegd, en verdedigde hij ook burgers in de rechtzaal, en wel gekleed in een rode toga. Hij wist dat één rechter hem zou gaan bevelen de toga uit te doen. Dus toen die rechter dat deed, vroeg de Rooie Reus of de rechter er echt op stond. Toen de rechter zei dat dat ding uit moest, begon de de Rooie Reus omstandig zijn toga op te hijsen maar hij bleek er niets onder aan te hebben, dus beval de rechter snel dat hij zijn rooie toga moest aan houden…
De Rooie Reus overleed in 1986 op 61 jarige leeftijd.
.