Het is al bijna weekend en ik heb nog geen column voor De Ster van a.s. week. Ik heb ineens zin om mijn zorgen even van mij af te gooien door slap te ouwehoeren in een café. Keus genoeg in Kralingen. Waar zal ik eens naar toe gaan? Als ik het kantoor van De Ster in de IJsclubstraat uit loop, passeer ik al na 40 meter Cantina Fabrica op de Oudedijk. Vanachter de bar heft eigenaar Ron zijn hand op. Ik zwaai terug en zie dat ook Dirk aan de bar zit. Mijn keuze is snel gemaakt. Hier kan ik geen weerstand aan bieden. Naast Dirk zit een voor mij onbe – kende jongeman waarvan ik niet weet of hij wel genoemd wil worden, dus ik noem hem maar Pet, vanwege zijn alpinopet. Ik vind Pet meteen een toffe kerel. De meeste mensen vertellen verhalen om duidelijk te maken hoe geweldig knap, handig, rijk of slim ze zijn. Pet vertelt zonder blikken of blozen een verhaal waarin hij uitlegt hoe hij een situatie helemaal verkeert inschatte en zodoende ook behoorlijk de mist in ging. Wij moeten er niet alleen om lachen, maar hij zelf ook. Dat kan je alleen als je een zelfverzekerd type bent. Er komen nog meer van zulke verhalen en voor dat ik er erg in heb, zit ik één van mijn eigen grootste stommiteiten te vertellen:
Het is rond 1975 en ik woon in de flat ‘Beemsterhoek’ in Capelle aan den IJssel, op de zevende verdieping. We hebben nog kleine kinderen en de wasmachine is stuk. Ik wil net ‘s morgens haastig naar mijn werk gaan als mijn vrouw mij twee vuilniszakken in mijn handen duwt, vol met vuile kleding. Die moet ik eerst naar mijn moeder brengen. De dames hadden afgesproken dat mijn moeder de kleren die erin zitten zal wassen en drogen, waarna ik de zak – ken diezelfde avond weer op moet halen en mee naar huis nemen. Die dag ben ik heel druk bezig en kom nogal laat thuis. Daar verloopt het gesprek tussen mijn vrouw en mij als volgt: ,,Heb je de was niet mee teruggebracht?” ,,De was? Welke was?” ,,Die twee vuilzakken die je vanmorgen mee hebt genomen, natuurlijk.” ,,Heb ik vuilniszakken met was meegenomen?” ,,Ja, die moest je aan je moeder geven. Heb je dat nu gedaan of niet?” ,,Nee, ik kan mij helemaal geen was herinneren.” ,,Wat heb je dan met die was gedaan?” Om kort te gaan, ik had ‘s morgens, zonder na te denken, die twee vuilniszakken weggegooid waar je vuilniszakken in hoort te gooien, in de vuilcontainer. En ja, toen ik ‘s avonds na die discussie met mijn vrouw ging kijken in de vuilcontainers, bleken ze net die dag te zijn geleegd. Dat heeft aardig wat geld gekost en een beschadigd ego.
recent commentaar