Nieuwe studenten belanden direct in een warm bad’

Zelf hebben ze zich vanaf dag één thuis gevoeld in deze stad, en willen de ‘sfeer van Rotterdam en de universiteit’ graag overbrengen op hun EURekaweek – groepje. Simone van Wijngaarden en Kimberly Pont zijn, luttele weken voor hun eigen afstuderen, ‘gidsen’ voor een nieuwe lichting EUR-studenten.

door Martijn Klerks

“Eigenlijk wel mooi symbolisch”, merkt Kimberly op. “Jij kwam op het idee, toch?” Simone knikt. “We hebben een jaar lang dezelfde masteropleiding Bestuurskunde gevolgd, zijn veel met elkaar opgetrokken.” Kimberly neemt over: “Klopt, we hebben veel geskeelerd, gesport rond de Kralingse Plas. Dit is een mooie afsluiting, om de nieuwe studenten in te wijden.”

Import
Beide studentes, bijna klaar met hun masterscriptie, zijn ‘import-Rotterdammers’. Kimberly kwam een jaar geleden, na een jeugd in Lelystad en drie jaar studeren in Amsterdam, naar deze stad toe. “En na mijn afstuderen blijf ik nog even” laat ze trots weten. “Deze stad past nu persoonlijk goed bij mij.”

Bijval van Simone, die na twee jaar hier studeren weer bij haar ouders in Houten gaat wonen en in de omgeving van Utrecht (‘daar woont mijn vriend’) naar een baan gaat zoeken. “In Rotterdam voel ik me bijna veiliger dan in Houten, al zal dat qua misdaadcijfers niet kloppen. Er hangt een prettige sfeer in de stad, en je komt als je even naar de supermarkt wandelt altijd wel iemand tegen die je kent. Ik heb me hier vanaf dag één thuis gevoeld.”

Bouwput
“Mijn eerste beeld van de stad was één grote bouwput”, herinnert Kimberly zich. “Toen ik hier een jaar geleden aankwam, was het eerste wat ik zag het Centraal Station tijdens de verbouwing. En daarna allemaal beton, ook op de campus die destijds compleet werd gerenoveerd. Ik dacht: moet ik híér studeren?” “Ik ben juist supertrots”, meent Simone. “Alles wordt gemoderniseerd, de stad is continu in ontwikkeling. Eerlijk gezegd heb ik nooit het idee dat ik door een bouwput fiets.”

Van links naar rechts: Desiderius Erasmus, Kimberly Pont en Simone van Wijngaarden.

Van links naar rechts: Desiderius Erasmus, Kimberly Pont en Simone van Wijngaarden.

Bouwput of niet, de stad en de Erasmus-universiteit voelen vooral als een warm bad, beamen beide dames. Simone: “Alles is goed geregeld, mensen hebben aandacht voor je, en aan het stadhuis hing toen ik hier begon zelfs een spandoek: ‘Rotterdam heet haar nieuwe studenten welkom!’ Ik vond dat echt fantastisch, ook omdat ik na acht jaar mbo en hbo mijn doel, aan de universiteit studeren, gehaald had.”

Vrienden
“Op de campus kom je altijd wel iemand tegen die je kent”, vult Kimberly aan. “En dat mensen leren kennen begint op de EURekaweek. Ik heb daar veel uitgaansvrienden aan overgehouden, en mensen met wie ik tussen de colleges door ga lunchen.” “Ik zat in een internationale groep”, herinnert Simone zich. “Ik heb nog veel buitenlandse vrienden, wat goed voor mijn Engels is.”

En de nieuwe studenten zelf? “Die zullen vooral ná de EURekaweek de tijd moeten nemen om Rotterdam verder te ontdekken”, adviseert Kimberly. “Loop jezelf niet voorbij, doe niet alles tegelijk. Ik heb na een jaar ook nog niet alles van de stad gezien. En leuke plekken ontdekken gebeurt vanzelf, iedereen wil je naar zijn of haar favoriete plekje meenemen.”

“In mijn geval is dat de kade bij de Erasmusbrug”, vervolgt de geboren Flevolandse. Meteen protest van Simone. “En de Kralingse Plas dan?” “Ja, de Kralingse Plas ook”, geeft Kimberly toe. “Maar míjn favoriete plekje”, zegt Simone, “is toch de Oude Haven. Als het daar ‘s avonds vol zit met studenten, en de lichtjes en terrasverwarmers gaan aan… Dat is wel bijzonder”.