Vroeger kwamen wij vaak zondags bij mij schoonouders op visite. Want bij wie was je nog welkom met drie drukke kinderen? Alleen bij je ou – ders. Maar dan kwamen ook hun an dere kinderen en zo was het al tijd een gezellige drukte in de Meer – koetstraat in Capelle. Maar wij zijn een generatie opgeschoven en nu komen onze kinderen met hun drukke kinderen bij ons. Ik begrijp nu waarom wij niet elke zondag met iedereen bij onze ouders konden eten. Dat ze dat te druk vonden. Nu is het bij ons wel erg druk. Enfin, ik probeerde afgelopen zondag de kleintjes de lol bij te brengen van het samen zingen. Met begeleiding van de gitaar en de tamboerijn zingen wij o.a. “‘k Zag twee beren”, ‘Op een klein stationnetje’ en:

Twee emmertjes water halen / Twee emmertjes pompen / De meisjes op de klompen / De jongens op hun houten been / Rij maar door mijn poortje heen

Van je ras ras ras / Rijdt de koning door de plas / Van je voort voort voort / Rijdt de koning door de poort / Van je erk erk erk / Rijdt de koning naar de kerk / Van je één….twee….drie

oude kinderliedjes

Mijn zoon zegt na afloop van het zingen quasi ernstig: “Pa, ik heb liever niet dat u mijn kinderen van die smerige liedjes leert”. Ik leg mijn gitaar neer: “Smerige liedjes? Wat krijgen we nou? Twee emmertjes water halen. Wat is daar mis mee?” En mijn zoon onderwijst: “Dit is een oud liedje uit de 18e of 19e eeuw met allemaal erotische toespelingen. Dat was in die tijd heel gebruikelijk volksvermaak. Houten been is het mannelijk geslachtsdeel. Maar ook de koning heeft die betekenis. Dan zal het duidelijk zijn dat de koning niet naar de kerk reed om de biecht te doen, als je bedenkt dat met straatje, tuintje, hof of kerk het vrouwelijk geslachtsdeel wordt bedoeld”. Ik dacht dat hij zomaar wat verzon, maar het blijkt echt zo te zijn. We hebben hartelijk gelachen, maar we halen ‘Twee emmertjes water halen’ voorlopig van ons repertoire.

Jacques Beket

Meld u aan voor onze nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
[wysija_form id=”1″]