Het is lente, heerlijk!
De dagen worden warmer en langer, dus een feest vier je buiten, als het even kan. Familie en vrienden verzamelen, taart eten, drinken, speechen, proosten. En iets rondstrooien, dat hoort er ook bij.
Dat merk ik tijdens een ochtendwandeling rond de Kralingse Plas. Ergens halverwege glittert het gras langs het pad me ineens tegemoet. Zodra ik zie wat de oorzaak van al het geglitter is, heb ik het bijbehorende tafereel op mijn netvlies: twee verliefde mensen, pas getrouwd, ze beginnen samen een nieuw leven. Iedereen is blij en daar hoort het strooien van rode glitterfoliehartjes bij, heel veel hartjes. Wat een feest!
Inmiddels ziet het er nogal treurig uit: zoveel hartjes in het gras en niemand die er blij mee is. Een dilemma: laten liggen of opruimen? Het zijn er veel en ze zijn al best wijd verspreid, tientallen meters rondom een bankje. Maar de gedachte aan al die hartjes die in de bodem terechtkomen en daar blijven liggen, doet me besluiten om ze op te rapen. Ja, ik weet het, ik ben een beetje gek. Maar wat ochtendgymnastiek is mooi meegenomen.
Het blijken er 448 te zijn. En dan heb ik er vast nog een flink aantal gemist.
Ik wandel verder en mijmer over hoe vreemd onze wereld soms in elkaar zit. Als je gaat trouwen, mag je op de stoep van het stadhuis nergens meer mee strooien: niet met rijst, niet met confetti, niet met iets anders. Maar in de natuur mag alles, lijkt het wel. Dus ook strooien met iets dat afval wordt zodra het de grond raakt.
Nu hoor ik u al denken: “We mogen tegenwoordig ook niets meer. Alles wat een beetje leuk en feestelijk is, is slecht voor de natuur.“ Nou zal ik de laatste zijn om u iets te verbieden en uw feestje te verpesten. Maar het zou, denk ik, wel helpen als mensen de buitenruimte als hun eigen huis zouden zien. Dus na afloop van een feest alles opruimen, net als thuis. Gelukkig doen veel mensen dat al.
Tot slot een tip. Misschien is het voldoende om de feeststemming alleen figuurlijk te verspreiden. Met heerlijke hapjes, liefdevolle liederen, dromerige dansen en grappige groepsknuffels, ik noem maar wat. En als je toch persé traditioneel iets wilt rondstrooien, waarom geen biologische inheemse bloemenzaadjes? Dan ontstaat er na verloop van tijd vanzelf een bloemenzee en kan de natuur ook een feestje vieren.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
recent commentaar