Vindt u dat ook, dat dit jaar de meimaand van alle afgelopen maanden het onrustigst overkomt? Op het eerste gezicht zou je denken, dat het december is, maar dat is niet zo. In de maand december zat een richting. Het begon met een avondje van de goedheilig man voor kinderen en goedgelovigen. Daarna een hele tijd niets, lange avonden waarin je je werk kon afmaken.
Iedereen in deze zelfde werkstemming, want je wist dat het werk eigenlijk af moest zijn voor de 25e, maar dat je tussen kerst en oud-en-nieuw nog net genoeg kon inhalen. Toen drank, oliebollen en vuurwerk en de feestdagloze maand januari startte als vanzelf. Deze maand, mei, heeft dat niet. Eerst begint het met 30 april vrij (de komende jaren 27 april Koningsdag, volgend jaar zelfs 26 april), daarna 1 mei Dag van de Arbeid. Niemand is dan officieel vrij, behalve de mensen die je moet hebben. Dan 4 mei Dodenherdenking, 5 mei wel of geen vrije Bevrijdingsdag. Dan 9 mei Hemelvaart, de vrijdag erna dus ook, want dan werkt er ook niemand. Dan de eerste normale week – vorige week – en dan nu deze werkweek weer die na Pinksteren pas op dinsdag begint.
Kortom, mei heeft tot nu toe nog maar 1 normale week gehad: de vorige week. En dan het weer. Ook zo raar, kou, regen, natte sneeuw, zon, storm en noem maar op. Ook daardoor kom je niet lekker op gang. Niets heeft zijn normale verloop. Regen, droog, heet, koud, werken, niet werken, je weet geen moment waar je aan toe bent. Hoe komt dat toch? Vroeg ik me af. Om die vraag te beantwoorden ging ik eens rustig zitten. Ik maakte koffie voor mezelf, ik pakte De Ster en ik had direct het antwoord: Richard Wagner, de componist. Altijd als hij wordt opgevoerd, dan gebeuren de dingen heftiger. Dan bewegen de kopjes zal ik maar zeggen. Dan kiezen muziekkenners partij. Ga ik er heen? Of juist niet? De opvoeringen zijn in de Sint Lambertuskerk in Kralingen. ‘Kan dat wel?’, hoorde ik om me heen vragen. Welnu, ga er heen, zou ik zeggen. Wagner in een kerk in mei in onze deelgemeente. Dat mag je niet missen, lijkt mij. Het weer wordt daarna vast ook weer beter.
Eduard Schuringa
recent commentaar