In 1970 vond het Holland Popfestival in het Kralingse Bos in Rotterdam plaats. De herinnering aan drie legendarische dagen in het Kralingse Bos leeft nog bij menig Nederlander die het festival (al dan niet) bezocht heeft. De schattingen van de bezoekersaantallen lopen van 80.000 tot 100.000 uiteen.
Het Holland Popfestival gaat in de volksmond door het leven als het ‘Kralingse Popfestival’ of ‘Stamping Ground’, naar de film die over het festival gemaakt is. De late jaren 60 waren een voorbode voor een andere jongerencultuur. Het Holland Popfestival gaf hier een uiting aan.
Deze historische gebeurtenis wordt in Kralingen herdacht met een bijzondere pop-up expositie in de zomer in Voorheen Galerie Kralingen. Een expositie met archiefmateriaal van de toenmalige organisatoren Georges Knap en Berry Visser, foto’s van o.a. Johannes Odé en Jan Louman.
Vanwege de Covid-19 maatregelen zal er geen officiële opening zijn en gelden voor bezoekers de door de overheid opgestelde regels. Dit betekent dat reserveren verplicht is via www.galeriekralingen.nl.
Bezoekers kunnen zonder reservering niet naar binnen
VOORHEEN GALERIE KRALINGEN
Gashouderstraat 9, 3061 EH Rotterdam,
Openingsperiode: 26 juni t/m 26 juli 2020
Openingstijden: vrijdag, zaterdag & zondag, van 14.00 tot 17.00 uur. Toegang: gratis.
Deze pop-up tentoonstelling wordt mogelijk gemaakt met financiële steun van de gebiedscommissie Kralingen-Crooswijk.
(ingezonden mededeling Jacques la Croix, indiener van het betreffende bewonersinitiatief)
Op 21 september 2013 werd het monument ter ere van het Holland Popfestival onthuld. Zie: desteronline.nl/die-tijd-komt-nooit-weerom
GEDICHTEN HOLLAND POPFESTIVAL
Het gedichtenproject Holland Popfestiva 1970-2020 op billboards in het Kralingse Bos van Kralingse beeldend kunstenaar John Blaak is ook door Covid-19 gesneuveld.
Aangezien hij het zonde vindt om niets te doen met de gedichten wordt bekeken of de gedichten samen met foto’s van Johannes Odé in Voorheen Galerie Kralingen tentoongesteld kunnen worden.
In 1970 vond het Holland Popfestival plaats. Dit jaar is het 50 jaar geleden dat dit eerste meerdaagse popfestival op het vasteland van Europa in het Kralingse Bos plaatsvond.
De herinnering aan die drie legendarische dagen leeft nog bij menig Nederlander die het popfestival (al dan niet) bezocht heeft.
De late jaren 60 van de vorige eeuw waren een voorbode voor een andere jongerencultuur. Het Holland Popfestival in 1970 gaf hier een uiting aan. Een historische gebeurtenis om op een bijzondere manier te herdenken.
John Blaak, ontwerper van het herinneringsmonument voor het Holland Popfestival, heeft voor dit gedichtenproject elf Rotterdamse dichters benaderd om vanuit het nu dichterlijk terug te blikken op het popfestival. Zij zijn gevraagd om een gedicht te maken geïnspireerd op het popfestival en/of in bredere zin de veranderende tijdgeest in die dagen.
De volgende dichters verlenen hun medewerking aan dit gedichtenproject: Manuel Kneepkens, Ton Huizer, Joop van der Hor, Hans Wap, Jana Beranova, Peggy Verzett, Peter Swanborn, Rien Vroegindeweij, Reinier van Mourik, Jan Oudenaarden en de vorig jaar overleden Kralingse dichter Joop van den Bos.
Dit gedichtenproject kon gerealiseerd worden dankzij de financiële ondersteuning van de Verzameling van Wijngaarden-Boot stichting.
(ingezonden mededeling John Blaak – jcblaak.nl)
EEN BOS VOL MENSEN
Drie dagen in het bos
popmuziek en hoge hekken
liefde en vrede modewoorden
en buiten naakte waarheid.
veertig gulden voor vermaak,
iets meer dan tientje per dag,
iets meer dan gulden per band
gratis was goedkoper:
klimmen over hekken, kruipen over
golfbaan, sluipen door tuinen en
praten als Brugman.
kleed was een eiland
in mensenzee, voor het
podium op gepaste afstand
kleed met plaats voor meer
maar een basis voor vier
werd band voor het leven
drie dagen in het bos
en na Pink Floyds laatste tonen
slechts schillen en lege dozen.
nog jaren later wist je: hé, Kralingen
één is overleden een ander verdwenen
maar nog steeds zeggen we:
hé, Kralingen.
Jan Oudenaarden
KRALINGEN
Kralingen was niet meer
dan dure huizen bij een bos
met een paar oude molens
langs een plas
dat is wat Kralingen ooit was
50 jaar geleden
werd die rust ruw verstoord
vreemde vogels streken neer
de sound of Stamping Ground
hoorbaar tot aan ‘t Kralingse Veer
Jefferson Airplaine, Santana,
the Byrds, Al Stewart, T-Rex,
ik was erbij, hoorde ook Mungo Jerry
slecht geluid – pestpokkenherrie
van Canned Heat was ik een fan
Holland Pop Festival
‘On The Road Again’
Nu is Kralingen weer
wat het is en altijd was
lommerrijke rust
langs de Kralingse Plas
Joop van der Hor
KRALINGSE BOS 1970
zeventwintig jaar was ik
en stokoud
de lente zat erop
de zomer steekt
het bedekte hoofd
om de hoek
Woodstock is alweer een jaar geleden
tussen de regendruppels door
kwam af en toe een zonnestraal
tevoorschijn
het waren de dagen
dat ik grotendeels niet bij bewustzijn was
als ik mijn best deed
wist ik waar ik woonde
de dagen schoten langs mij heen
pils en pillen
waar ik ook keek
van chaos naar kosmos
naast mij op het bankje
in het Kralingse Bos
de lieftallige
hoe heet ze ook al weer
Hans Wap
MAGISCHE DAGEN
Over zacht water kwamen wij aangelopen en
verder, langs gelukzalige lanen. We lichtten
druk voor en raakten 3 duizend sextanten kwijt.
Er was géén alcohol. Er waren 57 duizend 6
honderd 4 en 60 kwart liters yoghurt met
sinaasappelsmaak. Zij die niets hadden
kregen van anderen. Er was een noodhospitaal
voor blauw uitgeslagen hemelverbeteraars, een
reddingsbrigade voor van het pad geraakte
luchthandelaren. Er was 18 duizend meter
prikkeldraad en 18 honderd meter harmonica
gaas. Ja, het waren magische dagen. Toch
was er minder omgang dan normaal werd
geacht, minder naakt dan later werd gedacht.
Peter Swanborn
HET JUBELJAAR 1970
Toen het seizoen met de C
van Europa Cup werd geschreven
gingen we met z’n allen naar de Coolsingel
voor de bordesscene van
Koning Voetbal.
Toen het jaar met de C
van Communicatie werd geschreven
zweefden dagjesmensen en toeristen in een
stoeltjeslift boven de straten
en pleinen van de city.
Toen de zomer met de K
van Kralingen werd geschreven
togen wij naar het bos voor de vergadering
van nimfen en saters die dansten
en zongen dat de zon zou komen.
En toen begon het te regenen.
Rien Vroegindeweij
NOEM ME VAN FONTEINEN UIT DE NAVEL SPREKEND
of noem me op het droge, naïeve zeeteelt
ik zie jullie hangende touwen
stil als grof bewerkte regen
ik zie jullie luie mondhoeken
van de natte jas vallen als slordig
visafval, noem me uw grote Zombie
ik daag uit mijn gouden korengordel
tot het nemen van verschillende elixers
draai de pijl rond in de as van mijn vijand
waar niets tot een wereldstad –
noem mij de vlieger door uw rook,
uw schim van uw immens draadstalige
ik loop op de punten van naalden
ik loop op gouden splinters
met de koning van de Zulu
kon kon, de kiddy kon kon
ik loop op gouden splinters
kon kon, de kiddy kon kon
ik rol de dood uit over uw loper
op ieder hoekpunt van ieder uur
voegen zich meer rafelige –
ja, ik zie jullie draaien je klauwen
grijs, alsof ieder trekje aan een ziel,
de implosie van een anus zal bevorderen
ik zal jullie a a a laten stotteren
ik loop op gouden splinters
kon kon, de kiddy kon kon
ik loop op gouden splinters
kon kon, de kiddy kon kon
tot ik uitdoof
(tot ik uitdoof)
tot ik uitdoof
(tot ik uitdoof)
tot ik uitdoof
(tot ik uitdoof)
tot ik uitdoof
(tot ik uitdoof)
Peggy Verzett
VRAAG
Wie trekt zijn T-shirt uit?
Wie breekt een lans voor
een nieuwe wereld?
Kom, laat ons liefhebben, we
weten nog niet hoe ver vrede reikt.
Ik trek mijn bloes uit. Helpt dat
om oorlogsravage te weren?
De gitaar beroert het gras,
de huid, onze hongerige oren.
Laat je slagwerk horen, hemel!
Vertel. Vertel alles hoe het was.
Het gedicht wil zingen.
Jana Beranová
IN THE SUMMERTIME
Nu het zomer is,
als het zomer is,
weer mooi weer
als het weer mooi
weer is.
Je denkt aan haar,
of een ander, drinken,
vissen, dat had je
nooit gedaan tot
deze zomer in het bos.
We zijn niet smetteloos,
we hebben zin in
dansen, zwemmen, rijden
in een auto die niet
van ons, van haar vader,
die wel geld heeft,
die een baan heeft,
die een huis heeft.
Het is onbestaanbaar
in de zomer, doe waar
je zin in hebt, roken,
zwemmen, het is avond
en het is een nacht die
niet ophoudt, zing
mee met ons, rook.
Er is geen morgen, er zal
nooit een morgen zijn,
met een wekker, met
een baan, later als we
oud zijn, dansen we nog.
Drinken we, vissen we weer
en hebben zelf een auto
of twee, neergestreken
rijk, na een winter met
feesten is het altijd zomer.
We kijken niet terug,
omdat het zomer is,
weer mooi weer, nu het
altijd mooi weer is.
Reinier van Mourik
HET POPFESTIVAL
Dit is de nieuwe mens dacht ik
Toen op het Kralingse popfestival.
Wat waren zij mooi, vluchtig mooi
van liefde, van levende liefde,
in die verwezenlijking!
Ja, een heuse orgie zij waren echt!
Het Kralingse bos was de hof van Eden;
les enfants du paradis!
Een minnetuin, een heerlijke sponde,
schier volmaakt!
En het woord was vlees geworden muziek,
met die extase, die vervoering, alom!
En de boom des levens klankte
zo door kennis bevrucht,
als een waaier over hen.
In het onmiddelijke weten van de ziel,
van levende psyche!
Zo lijfelijk van geest, het feest.
Ja, dat is het geweest!
Joop van den Bos
KRALINGER POPFESTIVAL – FOREVER YOUNG
Waar zijn de zomers gebleven, de lachende zomers
dat wij, blowend, in het gras lagen
in elkaars armen?
zo in extase
dat het leek alsof de Van Brienenoordbrug
aan onze teennagels hing
twee Bloemenkinderen
het water was veel te diep…
en waar zijn de winters gebleven
dat jij over Kralinger plas schaatste, ijsbloemenkind
zoveel fragieler dan ik
rakelings langs het stoned wak van mijn ziel
Minnaar, wat lig je daar te Hendrik Avercampen
soms gestruikeld over de wonden
van Lidwina van Schiedam?
Ach, Kralingen met je Popfestival
is alle liefde dan illusie
vier seizoenen wiet?
Manuel Kneepkens
ALS IK ME GOED HERINNER
(Kralingen 1970)
We dachten dat het anders kon
iets met vrede, verdraagzaamheid
en terug naar de natuur
als ik me goed herinner
we werden baas in eigen buik
een enkeling zelfs in eigen hoofd
en vierden die bevordering met
overgave
we deelden joints vol naastenliefde
op de golfstroom van de Soft
Machine en toen de rook was
opgetrokken
was langs de randen van de plas
de skyline van Shangri-La te zien
Ton Huizer
Foto’s: Johannes Odé, odetodiversity.blogspot.nl
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Trackbacks/Pingbacks