De afgelopen twee weken schreef ik hier over een boekje over vlinders dat onlangs het licht gezien heeft: desteronline.nl/de-vlinder-als-bode-tussen-natuur-en-kosmos [In veel oude mythen werden vlinders gezien als zielen van gestorvenen] , en desteronline.nl/de-vlinder-als-nieuw-archetype [‘De vlinder dreigt definitief uit ons land te verdwijnen’ en andere aspecten].
De conclusie (bis) van de beide stukjes was: ‘Het zou de moeite waard zijn dit boekje in een tweede editie verder uit te werken. Daarop vooruitlopend leg ik nu een link naar een heel ander aspect van de noodzaak tot bescherming van de vlinder.
De startpagina voor die link klinkt als een klaroenstoot: ‘De samenleving is te complex om als normaal persoon nog te begrijpen’. Dat was de kop boven een interview van Eva Hofman met de nieuwe voorzitter van de Partij voor de Dieren, Sebastiaan Wolswinkel (24), in de NRC van 9 april. Hij is veganist, ontwikkelde een schaakspel en heeft Asperger. Hij wil als voorzitter de Partij voor de Dieren hervormen. Ik veroorloof me om, zonder toestemming te vragen, een paar passages uit dit interview letterlijk over te nemen.
‘Een wandeling geeft Wolswinkel de tijd om zijn ideeën te ontvouwen, die vaak beginnen met een lange historische of wetenschappelijke uiteenzetting. „Ik ben erg van de logica en ratio”, zegt hij. Hij moet zichzelf ergens van kunnen overtuigen op basis van feiten. Zijn moeder is baptist, maar hij is rond zijn dertiende van zijn geloof gevallen. Ongeveer vijf jaar later werd hij vegetariër. Nu is hij veganist. „Voor mij geldt: als ik kan herkennen hoe ik wil dat de wereld eruitziet, is het voor mij gek om te leven op een manier die daar niet mee overeenkomt.”
Wolswinkel was tegelijkertijd voorzitter van jongerenorganisatie PINK! en leraar wiskunde. „Ik sliep minder dan zes uur per nacht, de afgelopen jaren. Mijn beide functies interpreteerde ik als voltijd. Ik zat tegen een burn-out aan, ik kreeg paniekaanvallen. De politiek kon ik niet opgeven, ik had me gecommitteerd aan een termijn. Dus toen heb ik mijn baan opgezegd.” Hij ging meer aan persoonlijke projecten werken, en ging schrijven. Een vervolg op zijn eerste roman, een epic fantasy-serie die uiteindelijk vijf boeken zal beslaan, maar ook een leerboek wiskunde, naar een zelf ontwikkelde methode. „Mijn derde boek gaat over wat mij als kritische denker hoopvol heeft gemaakt over de politieke familie van de Partij voor de Dieren.” Wat is dat? „Het realisme.“
De illustratie is beschikbaar gesteld door De Vlinderstichting (vlinderstichting.nl) en laat het ‘landkaartje’ zien, in voorjaarsuitdossing. Fotograaf: Henk Bosma.
Hier onderbreek ik (HV) even voor twee verwijzingen: (1) desteronline.nl/zou-het-dan-toch-waar-zijn [gaat over een mooi stukje realisme. Ieder nieuw mensenkind houdt onvoorwaardelijk voor waarheid wat de oudere, al langer aanwezige medemensen hem voorhouden. (2) desteronline.nl/oekraine-referendum-verhaal-muizenissen [gaat over de ‘universaliënstrijd’: de strijd om de algemene begrippen oftewel de ‘universalia’. De ene partij, de realisten, meende dat de algemene begrippen in de mens aangeboren zijn, en dat die dus in onze kennis eerst kwamen. De andere partij meende dat we helemaal niets aangeboren meekrijgen, en dat de algemene begrippen louter willekeurige namen zijn die we geven aan de dingen die we eerst zien. Daarom heette die partij de ‘nominalisten’].
Wolswinkel gaat verder: “De huidige samenleving is veel te complex om als normaal persoon nog te begrijpen. Dat kun je dus ook niet van onze politici verwachten. Daarom erkent de Partij voor de Dieren dat er systeemkritiek nodig is, en dat het mogelijk moet zijn de dingen drastisch te veranderen. Er is veel irrationeel aan hoe onze maatschappij in elkaar zit, en daar moeten we de confrontatie mee aan.”
Dat is op afstand het belangrijkste en verstandigste dat ik vanaf het begin van dit millennium over politiek in een krant gelezen heb. Ik heb de afgelopen jaren altijd al op de Partij voor de Dieren gestemd; nu ga ik namens de bedreigde vlinders actief contact met ze zoeken.
Meld u aan voor De Ster nieuwsbrief (U ontvangt een bevestigingsmail)
Interessant bericht in Trouw van (oh toeval!) vandaag:
Met Paul Cliteur heeft Forum voor Democratie (FvD) een grote DIERENVRIEND aan het roer van de senaatsfractie gezet. De Leidse hoogleraar in de rechtsfilosofie was eerder politiek actief voor de PARTIJ VOOR DE DIEREN. Hij was lijstduwer bij de Europese Verkiezingen van 2004 en 2014, en bij de stembusgang voor de Tweede Kamer in 2006.
In deze periode schreef hij meermalen over de rechten van dieren. In 2002 zette hij zich bijvoorbeeld in voor de ‘universele verklaring van de rechten van het productiedier’. Daarin stond dat landbouwdieren recht hebben op een fatsoenlijk leven, en dat een speciaal internationaal gerechtshof hierop moet toezien. In een opiniestuk voor Trouw schreef hij later dat varkens bijvoorbeeld recht hebben op voldoende stro en een modderbad.